أَلْزَمْنَاه

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«أَلْزَمْنَاهُ» از مادّه «إِلزام» به معناى ملازم او ساخته ایم، است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

لَزْم، لُزُوم و لِزام به معنى: ثبوت ودوام است «لَزِمَ الشَّىْ‏ءُ: ثبت و دام» اِلْزام به معنى اثبات و ادامه و ايجاب است. [اسراء:13]. عمل هر انسان را به او ثابت و ملازم كرده‏ايم درگردنش يعنى عمل هر كس با او است و قابل انفكاك نيست. رجوع كنيد به «طير». [فتح:26]. كلمه تقوى را ملازم آنها كرد. [طه:129]. اسم «كانَ» ضمير است راجع به هلاك در آيه قبلى، لِزام مصدر است به معنى فاعل، اجل عطف است بر «كَلِمَة» يعنى اگر نبود وعده مهلت و اجلى معين كه از پروردگارت گذشته، هر آينه هلاك بر آنها ملازم بود كه اسراف كرده از حق منحرف شده‏اند. [هود:28]. الزام در آيه به معنى اجبار و الجاء است كه نوعى است از الزام، ضمير «ها» راجع است به «رحمة» در صدر آيه يعنى آياشما را به آن رحمت (ايمان بخدا و رسول) اجبارمى كنيم؟ حال آنكه «لا اِكْراه َ فِى الّدينِ».


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...