آوَى: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/آوَى | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/آوَى | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۷: خط ۸:
نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مى‏كنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مى‏دهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مى‏گيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد.
نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مى‏كنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مى‏دهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مى‏گيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد.


===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
يُوسُف:100, إِلَيْه:100, عَلَى:89, دَخَلُوا:79, قَال:74, وَ:68, أَبَوَيْه:47, أَخَاه:47, إِنّي:36, لَمّا:36, فَلَمّا:36, الرّحِيم:36, الْغَفُور:31, أَنَا:31, يَعْلَمُون:31, ادْخُلُوا:31, هُو:26, مِصْر:26, أَخُوک:26, لا:26, إِن:21, فَلا:21, النّاس:21, إِنّه:21, شَاء:15, تَبْتَئِس:15, اللّه:10, بِمَا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::آوَى]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۵

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مى‏كنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مى‏دهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مى‏گيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...