رَفَع
از الکتاب
ریشه کلمه
- رفع (۲۹ بار)
قاموس قرآن
بالا بردن. «وَ رَفَعَ اَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ» پدر و مادرش را به تخت بالا برد. [بقره:253] آيه اول درباره بالا بردن ظاهرى و دوم در بالا بردن معنوى است كه فضيلت و شرافت و عظمت باشد [عبس:13و14] همين سوره. در صحيفههاى محترم و با فضيلت و پاكيزه [نور:36]. در خانه هائيكه خدا اذن داده با فضيلت و بلند آوازه شوند [شرح:4] رفع در آيه معنى بلند آوازى مىدهد. زفيع: بالا برنده مثل رافع [غافر:15] بالا برنده درجهها و صاحب عرش است.