نتایج جستجو

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ

سَلْبِهِ اَلثِّيَابَ وَ يُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ فِي اَلزِّنَى إِنْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أُحْصِنَ جُلِدَ مِائَةً

ع : و از امام صادق عليه السّلام پرسيدند اگر مجرمى كه بايد سنگسار شود هنگام رجم فرار كرد حكم چيست؟ فرمود: اگر خود اقرار كرده بازش نگردانند ولى اگر به بينه

اَلَّذِي اِشْتَرَاهَا إِنْ كَانَ وَطِئَهَا وَ قَدْ عَلِمَ إِنْ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ مُحْصَنٍ جُلِدَ اَلْحَدِّ وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ

وَ يَرْمِي اَلنَّاسُ بِأَحْجَارٍ صِغَارٍ وَ لاَ يُدْفَنُ اَلرَّجُلُ إِذَا رُجِمَ إِلاَّ إِلَى حَقْوَيْهِ

«رجيم » بر وزن فعيل و به معناى مفعول از «رجم » به معنى طرد است يعنى رجم شده و مطرود، اين كلمه استعمالش در رجم با سنگ و ريگ شايع شده . و كلمه «لعن » به

السّلام پرسيد: مردى كه داراى همسرى است و با وى زفاف ننموده است اگر زنا كند رجم مى‏شود؟ فرمود: نه، گويد: عرض كردم: آيا ميان او و زوجه‏اش را جدائى اندازند

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ فَإِذَا زَنَى اَلشَّابُّ وَ اَلْحَدَثُ

اَلْجَلْدُ حَدُّ اَللَّهِ اَلْأَصْغَرُ فَإِذَا زَنَى اَلرَّجُلُ اَلْمُحْصَنُ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ

عَلَيْهِ أَنْ يُخَلَّى عَنْهُ وَ لاَ يُرَدَّ كَمَا يَجِبُ لِلْمُحْصَنِ إِذَا رُجِمَ قَالَ لاَ وَ لَكِنْ يُرَدُّ حَتَّى يُضْرَبَ اَلْحَدَّ كَامِلاً قُلْتُ فَمَا

فَحَبِلَتْ قَالَ مِثْلُ اَلسَّائِبَةِ لاَ تَمْلِكُ أَمْرَهَا وَ لَيْسَ عَلَيْهَا رَجْمٌ وَ لاَ جَلْدٌ وَ لاَ نَفْيٌ وَ قَالَ فِي اِمْرَأَةٍ أَقَرَّتْ عَلَى نَفْسِهَا

اَلرَّجُلُ وَ أُدِّبَ اَلْغُلاَمُ وَ إِنْ كَانَ ثَقَبَ وَ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ

اَلَّذِي اِشْتَرَى إِنْ كَانَ وَطِئَهَا وَ قَدْ عَلِمَ إِنْ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ مُحْصَنٍ جُلِدَ اَلْحَدَّ وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ

حَدُّ اَللُّوطِيِّ مِثْلُ حَدِّ اَلزَّانِي وَ قَالَ إِنْ كَانَ قَدْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِلاَّ جُلِدَ

اين مورد كه: اگر مسافر با وجود داشتن همسر در شهر خود، زنا كند او را نبايد رجم كرد، فرمود: هر گاه نماز را قصر بخواند و روزه را افطار نمايد محصن نيست.

سَلْبِهِ اَلثِّيَابَ وَ يُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ فِي اَلزِّنَى إِنْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أُحْصِنَ جُلِدَ مِائَةً

گفت: تو خود بايد شاهد بياورى كه كنيز را بتو هبه كرده است و الا تو را با سنگ رجم كنم، زن چون چنان ديد اعتراف كرد كه باو بخشيده است، پس حضرت زن را حدّ فريه

مردمان را امر به آن و ترويج نمايند، و حكم پيغمبر ما نيز داخل و مراد به حكم، رجم محصنين است. نازل فرموديم تورات را لِلَّذِينَ هادُوا: براى آنانكه يهود بودند

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ‏ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ