نتایج جستجو

بى‌شك م و بر يهوديان، هر [حيوان‌] چنگال‌دارى را حرام كرديم، و از گاو و گوسفند، پيه آن دو را بر آنان حرام كرديم، به استثناى پيه‌هايى كه بر پشت آن دو يا بر

بدرستى كه خداوند عزّ و جلّ حرام فرمود خمر را به عينه، پس كم و بسيار آن حرام است چنانچه حرام فرمود مردار و خون و گوشت خوك را. و حرام نمود پيغمبر صلى اللّه عليه

دوست‌ترين اطعمه و اشربه را بر خود حرام نمايد. بعد از سلامتى آن دو را بر خود حرام نمود. يهود گفتند: اين دو در تورات حرام بوده. 3- تحريف تورات آسمانى، قبل

حدگذشتگان آنان که فراتر از این را بطلبند، متعدّی و متجاوز بشمارند (و از حلال به حرام گرائیده‌اند). پس هرکس پا از این (حد) فراتر نهد آنان، (هم) ایشان از حد درگذرندگانند

آن حق چیزى است که شخص از مال خود، خارج مى کند و جزء زکات نیست; بلکه آن را براى رفع گرفتارى ها و پیشامدها و بخشش و احسان، از مال خود جدا مى کند...». اخلاق:

(از شهوت رانی) نگاه می‌دارند. و آنان که دامنشان را [از آلوده شدن به شهوات حرام] حفظ می کنند، و كسانى كه شرمگاه خويش نگه مى‌دارند، و کسانی که ناموسشان را

تا اقامه تورات و اجراى احكام و حقوق آن نمايند و حلال آن را حلال، و حرام آن را حرام دانند و مردمان را امر به آن و ترويج نمايند، و حكم پيغمبر ما نيز داخل

مى‏كردند نجات داديم و ستمگران را به عذاب سختى گرفتار نموديم و چون در كار حرام تجاوز كردند گفتيم بوزينگان شويد و از رحمت خدا مطرود گرديد. عين آيات چنين

غنائم جنگى، ارباح مكاسب، زمينى كه ذمى از مسلمان خريده، معدن، گنج، مال مختلط به حرام و آنچه با غواصى به دست آيد، از آن شمرده‏اند شيخ عليه الرحمة در استبصار

خطا به معنى گناه، يعنى اى پروردگار ما مؤاخذه مفرما ما را بر ترك واجب و فعل حرام. 2- مراد نسيان متعرض شدن به اسبابى است كه مؤدى به غفلت باشد از واجب، و مراد

خدا حرام گردانيده، جز بحق مكشيد. اينهاست كه [خدا] شما را به [انجام دادن‌] آن سفارش كرده است، باشد كه بينديشد. بگو: بیایید تا آنچه خدا بر شما حرام کرده

است و چون خيرى به او رسد بخل ورزد. و چون مال و دولتی به او رو کند منع (احسان) نماید. و هنگامی که خیر و خوشی [و مال و رفاهی] به او رسد، بسیار بخیل و بازدارنده

كبائر قسمتى از آن مى‏باشد. آيه اول كه در سوره نساء است در آيات قبلى، خوردن مال يتيم، ندادن اموال به سفهاء، گناه درباره تقسيم ارث، زنا، لواط (ظاهراً)، منع

رنج و خستگى حكايت منت گذارى كسى كه مقدارى از مال خود را انفاق نموده رد و انكار، لازمۀ سخن كسى كه انفاق مال بر او گران آمده، گفت: «أهلكت مالا لُبَدا» معناى

درآوریم، و این کار (انتقام کشیدن از ظالمان) برای خدا آسان است. و هر که خوردن مال به باطل و قتل نفس را از روی تجاوز [از حدود خدا] و ستم [بر خود و دیگران] مرتکب

الاول:۱۴ ماه رجب:۵ ماه صفر:۱۴ ماه محرم:۵، ۱۴ ماههاى حرام: احکام ماههاى حرام ۵، ۶ ; امنیت در ماههاى حرام ۶ مؤمنان: عزّت مؤمنان ۱۱ مسلمانان: امداد به مسلمانان

الهى باشد چون اطاعت آندو واجب و معصيتشان حرام است و شما ميدانيد كه معصيت آندو خيانت با امانت الهيّه است و آن حرام و ممنوع است شرعا و عقلا و بنابر اين تخونوا

شده است بايد مال او را مسترد داشت در صورتى كه رشيد باشد و جائز نيست كه مال او را نگهدارد و تعلل نمايد كه هنوز كبيره نشده است و نبايد در صرف مال يتيم اسراف

به‌بينند مال التّجاره يا ساز و نوائى را پراكنده شوند و بروند بسوى آن و واگذارند تو را ايستاده بگو آنچه نزد خدا است بهتر است از ساز و نوا و از مال التجاره

بخيل كسى است كه مال خود را بكسى ندهد و شحيح كسى است كه طمع بمال مردم داشته باشد كه هر چه در دست مردم مى‌بيند بخواهد از راه حلال يا حرام بدست آورد و قناعت