نتایج جستجو

هلاک شدند) که همه مکر و تدبیرها نزد خداست، او می‌داند هر کس به چه کار و اندیشه است، و کافران به زودی خواهند یافت که عاقبت خوش و منزل سعادت برای کیست. کسانی

نهاد در میان شما دوستی و مهری را همانا در این است آیتهائی برای گروهی که اندیشه کنند And of His signs is that He created for you mates from among yourselves

می‌نماید، و بهتر می‌داند که چه افرادی (بر طبق حکمت و عنایت یزدان و برابر اندیشه و تلاش انسان، سزاوار پذیرش ایمان بوده و به سوی صفوف مؤمنان) راهیابند. به‌راستی

و چون از حضور تو دور شوند شبانه گروهی خلاف گفته تو را در دل گیرند، و خدا اندیشه شبانه آنها را خواهد نوشت. پس (ای پیغمبر) از آنها روی بگردان و به خدا اعتماد

(منافق) به آنها گفتند: لشکری بسیار بر علیه شما مؤمنان فراهم شده، از آنان در اندیشه و بر حذر باشید، (این تبلیغات) بر ایمانشان بیفزود و گفتند: تنها خدا ما را

باشد; مى تواند بیانگر مطلب بالا باشد. ۵ - حقیقت ملکوتى قرآن، دور از درک و اندیشه توده ها * (و لقد یسّرنا القرءان) مفهوم «و لقد یسّرنا القرآن...» این است

«قیام»، «عزم و تصمیم» است. لذا «قاموا» یعنى بر اندیشه توحیدى خود مصمّم شدند. «فقالوا» نیز گویاى اعلان آن اندیشه است. ۳- قیام براى خدا و دفاع از ارزش ها، نیازمند

بزرگ و فضیلت بی‌حساب تنها با تلاوت خالی از اندیشه و ایمان و عمل حاصل نمی‌شود، چرا که تلاوت مقدمه‌ای است برای اندیشه، و «ایمان» و «عمل» ثمره‌ای از آن است. بسم

مستقل و مقدم بر سایر جانداران یاد شده است، مطلب بالا استفاده مى شود. ۳ - اندیشه در چگونگى پیدایش حیات و نیروى حس و ادراک در موجودات زنده، زمینه ره یابى

اگر این کارزار به وعده و قرار شما با دشمن مقرر می‌شد در وعده‌گاه (از خوف و اندیشه در جنگ) اختلاف می‌کردید لیکن برای آنکه حکم ازلی و قضای حتمی را که خدا مقدر

آنجا حیران است و به جائی نمی‌رسد، و اندیشه در ذات نامحدود برای عقول محدود غیر ممکن است، چرا که ج4، ص595 هر چه در اندیشه گنجد محدود است و خداوند محال است محدود

(این حقایق را) نمی‌دانند» (وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ). چرا که اندیشه و فکر خود را به کار نمی‌گیرند، و گر نه دلائل مبدأ و معاد واضح و آشکار است

بودن قرآن، پندارى موهوم و از اندیشه هاى باطل کافران است. فى تکذیب ... بل هو قرءان مجید حرف «بل»، اضراب از قبل است و اندیشه تکذیب گرانه کافران را تخطئه مى کند

نیز در آنان مؤثرند. ۳- انکار رحمانیت خداوند، قضاوتى شتابزده و به دور از اندیشه خردمندانه است. (هم بذکر الرحمن هم کفرون . خلق الإنسن من عجل ) برداشت یاد

نکشید مگر به حق [به قصاص یا حد]، این چنین به شما سفارش کرده است، باشد که اندیشه کنید بگو: بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده بخوانم: اينكه چيزى

را به آنها باز دهید، و به اسراف و عجله مال آنها را حیف و میل مکنید بدین اندیشه که مبادا بزرگ شوند (و اموالشان را از شما بگیرند). و هر کس (از اولیاء یتیم)

ان ینزل علینا مائدة من السماء) ۳- حواریون عیسى (ع) در ابتداى ایمانشان بر اندیشه اى ناصواب نسبت به خداوند و توانمندى وى (اذ قال الحواریون ... هل یستطیع ربک

القول) «اذ یبیتون»، حاکى از اندیشه خیانت و گناه است. و جمله «ما لایرضى»، تصریح به ناخشنودى خداوند و نکوهش از چنین پندار و اندیشه اى دارد. ۸- خداوند، محیط

مردگان. مراد کافران و مشرکانی است که تعصّب و لجاجت و استمرار بر گناه، فکر و اندیشه آنان را به خود مشغول داشته است و گوش ایشان را از شنیدن ادلّه و پذیرش حق

شریفه در مقام بیان جلوه هاى آن در طبیعت است. ۲ - تشویق خداوند به تأمل و اندیشه در جلوه هاى قدرت الهى در طبیعت (مانند شتر، گاو و گوسفند) (أوَلم یروا أنّا