نتایج جستجو

توجيه مذكور از فهم بسيار دور است پس ‍ بعد از اين همه حرف ذوق سليم نمى تواند وسط روز را چند طرف روز بداند، و آن فرض ها و اعتبارات را كه در توجيه اطراف گذشت

غافل بيخبر كارى از او ساخته نيست ، و در چنگال ماءموران عذاب همچون پر كاهى در وسط يك طوفان سهمگين است ! «نادى » از ماده «ندا» (صدا زدن ) به معنى مجلس عمومى

شما هيچ از او خبر داريد؟ (۵۴) در همين بين، به دوزخ مى نگرد و رفيق خود را در وسط جهنم مى بيند (۵۵). به او مى گويد: به خدا قسم، نزديك بود مرا به ضلالت بيفكنى

گفت : كشتى مى سازى بسيار خوب ، دريايش را هم بساز! هيچ آدم عاقل ديدهاى در وسط خشكى كشتى بسازد؟!... بعضى ديگر شايد مى گفتند: اوه كشتى به اين بزرگى براى چه

انجام ده ، و ديگرى نهى مى كند، او در اين ميان سرگردان و حيران است ، و در وسط اين دستورهاى ضد و نقيض ‍ متحير مانده و نمى داند خود را با نواى كدامين هماهنگ

يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِك عَلى اللَّهِ يَسِيرٌ»: اين آيه تا آخر پنج آيه بعدش در وسط داستان ابراهيم واقع شده ، با اينكه خود آنها ربطى به قصه آن جناب ندارد، ولى

در دل آتش سالم نگهداشت ، و موسى و بنى اسرائيل را با ايجاد جاده هاى خشك در وسط دريا از غرقاب نجات داد، و نوح (عليه السلام ) را به وسيله كشتى ساده اى از آن

تفسير آيه «فَاطّلَعَ فَرَآهُ فِى سَوَاءِ الجَحِيم» آمده كه فرمود: يعنى در وسط جهنّم. و نيز در همان كتاب، در ذيل آيه «أفَمَا نَحنُ بِمَيّتين...»، به سند

آلهه. و براى اين منظور، سياق تكلم وحده را برگزيده، مگر در يك جمله معترضه، كه وسط كلام آورده و با سياق خطاب فرموده: «وَ إلَيهِ تُرجَعُون: به سوى او بر مى گرديد»

اجتماع مى باشد. بسيار با چشم خود ديده ايم كه در يك شب تابستانى ، چراغى در وسط حياط يا بيابان روشن مى كنيم ، در مدت كوتاهى همه گونه حشرات گرد آن جمع مى شوند

و سپس مرگ، و بعد از آن بعث، و سپس جزا. و اين معنا، در روايتى - كه راويان وسط آن ذكر نشده - آمده است. و از جوامع الجامع نقل شده كه در تفسير اين آيه گفته:

بدين جهت دين حنيف خوانده كه خلق را دستور مى دهد به اين كه: در تمامى امور حد وسط و حالت اعتدال را از دست ندهند، و از انحراف به سوى افراط و تفريط بپرهيزند.

اينجا بيان ديگرى دارد كه مناسبتر به نظر مى رسد و آن اينكه توده هاى ابر در وسط آسمان به راستى شبيه كوهها هستند گر چه از طرف پائين به آنها مى نگريم صافند

آباديهائى زير توده اى از ريگها و شنهاى روان مدفون گردد، و يا كاروانهائى كه در وسط بيابان در حركتند در زير آن دفن شوند! در حقيقت آيات فوق به اين معنى اشاره مى

حروف، از اولِ نام خدا گرفته شده، مانند «كاف» كه از «كافى» است. و بعضى از وسط گرفته شده، مانند «ياء» كه از «حكيم» است. و بعضى از آخر گرفته شده، مانند «ميم»

و همراهانش از آن گذشتند «ثم اغرقنا الاخرين » و سپس فرعون و قومش را كه در وسط دو قطعه آب ، قرار گرفته بودند با وصل كردن آبها به يكديگر غرق نموديم . «إِنَّ

سوره يس مى خوانيم : ((ما در گردن آنها غلهائى قرار داديم (كه دستهايشان نيز در وسط آن قرار دارد) اين غلها تا چانه هايشان ادامه دارد لذا سرهاى آنها به بالا نگاه

بخشش دارد. ۱۵۳ - (به خاطر بياوريد) هنگامى كه از كوه بالا مى رفتيد و (جمعى در وسط بيابان پراكنده مى شديد و) به عقب ماندگان نگاه نمى كرديد، و پيامبر از پشت سر

نديده ، اى رب ! حزب خودت اسرائيل را كه فدا دادى ، بيامرز، و خون بنا حقى را در وسط حزبت اسرائيل قرار مده ، كه اگر اينكار را بكنند، خون بر ايشان آمرزيده ميشود،

يك جانب قبر قرار داده مى شود، «لحد» گفته مى شود، سپس به هر كارى كه از حد وسط تمايل به افراط و تفريط پيدا كند «الحاد» گفته شده ، و به شرك و بت پرستى نيز