نتایج جستجو

اخروى خدا با صاحبان نفس مطمئنه ۲; مدحهاى خدا ۲ روح: اضطراب روح ۶; اطمینان روح ۶; خطاب به روح ۶; حقیقت روح ۶ عذاب: زمینه نجات از عذاب هاى اخروى ۴ عمل: فواید

در ايشان چهار روح را: روح ايمان، روح قوه، روح شهوت، روح بدن و هميشه استعمال كند بنده چهار روح را تا آنكه قصد معصيتى كند زينت دهد براى او روح شهوت، و قوت

«بگو: آن را روح القدس از جانب پروردگارت بر حق نازل کرده است» (قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ). ج2، ص600 «روح القدس» یا «روح مقدس» همان

جان آنان است. آتش: برزخى ۸ انسان: حقیقت انسان ۴ ; مرگ انسان ها ۱ روح: اهمیت روح ۴ ; قبض روح ۱ عذاب: برزخى ۷ ; مراتب عذاب برزخى ۸ غزوه بدر: کافران در غزوه

و قبض روح شوند با مژده بهشت جاودانى و ببينند مقامات عالى را، لذا تألمى از موت نيابند بر خلاف كفار و معاندين كه با كمال سختى و نهايت دشوارى قبض روح شوند،

آن روح [=فرشته‌] را، به فرمان خويش مى‌فرستد، تا [مردم را] از روز ملاقات [با خدا] بترساند. که او دارای شئون و مراتب رفیع و صاحب عرش (عظیم) است، روح (همان

آمده است مراد از آن دميدن روح در وجود انسان اولى است. آيا جسدى بود كه در آن روح دميده شده شد و انسان زنده گرديد و يا مراد از نفخ روح اعطاء تفكر و اختيار است

آیات شامل این کلمه «تماثیل» جمع «تمثال» به معناى عکس یا مجسمه بى روح است و به معناى «نقش و عکس» نیز آمده است. مثل‌ (۱۶۹ بار) ال لَهَا الّتِي هٰذِه أَنْتُم

شامل این کلمه «تذکر» به معناى «یادآورى» و نگاهدارى علوم و دانش ها در درون روح است. ذکر (۲۹۲ بار) وَ مَا أَو إِلاّ أُولُوا أَرَاد الْأَلْبَاب رَبّنَا يَزّکّى

كه ملائكه و روح القدس نازل ميشوند بر امام زمان و تسليم مينمايند بآن حضرت آنچه را كه نوشته‌اند و از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل

است که در نخستین آیات سوره آمده بود. سوگند: سوگند به ملائکه ۳ قبض روح: سرعت در قبض روح ۳ قرآن: سوگندهاى قرآن ۳ قیامت: اهمیت اهوال قیامت ۳; اهوال قیامت ۲;

انسان در دنيا مى‌ناند، پس معلوم مى‌شود كه روح او را مى‌گيرند. بنابراين، حقيقت انسان به روح اوست. تا انسان زنده است روح همراه جسم اوست و پس از مرگ، از جسم او

آیات شامل این کلمه «شرح» (گشاده ساختن) همان وسعت روح، بلندى فکر و گسترش افق عقل آدمى است; زیرا پذیرا شدن حق، احتیاج به گذشت هاى فراوانى از منافع شخصى دارد

از مفسران، مانند: «طبرسى» در «مجمع البیان» و «ابوالفتوح» در «روح الجنان» و «آلوسى» در «روح المعانى» نیز احتمال داده اند که: «قبل» جمع «قبیل» اشاره به انواع

ناشى از کمالات و اوصاف ناشى از ماده گِل و روح الهى او بوده است. ۸ - ابلیس، در مقایسه میان شخصیت خود و آدم(ع)، روح الهى موجود در آفرینش آدم را نادیده گرفت

از آنجا که صورت آئینه روح و دل آدمى است، و حواسى که انسان را با خارج مربوط مى کند، تقریباً همه در آن قرار دارد، گاهى به معناى روح، یا به معناى ذات نیز آمده

طى مى کند و همچنین مراحلى را که «آدم» بعد از آفرینش از خاک تا به هنگام نفخ روح پیمود. سوى‌ (۸۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) مِن وَ ثُم مَهِين نَفَخ مَاء فِيه جَعَل

گفته اند: «سینین» به معناى پر برکت و زیبا است، و لغتى است به زبان اهل حبشه (روح المعانى، جلد 30، صفحه 173). سينين‌ (۱ بار) وَ طُور هٰذَا الْبَلَد الزّيْتُون

را از جمله معانى آن شمرده‏اند ابن اثير نيز هلاكت و موت و خروج روح گفته است. راغب خروج روح از كثرت تأسف مى‏داند طبرسى هلاكت را در «زهقت نفسه» نيز جارى دانسته

لاتاْیئسوا من روح الله) ۵- مأیوس نشدن از رحمت خدا و امید داشتن به یارى او ، توصیه یعقوب(ع) به فرزندان خویش (و لاتاْیئسوا من روح الله) «روح» به معناى سرور ،