نتایج جستجو

تبّع كه از قبيله حمير و از ملوك يمن بوده و تبّع ناميده شد براى كثرت اتباع و انصارش و بعضى گفته‌اند تبّع نامى است كه سلاطين يمن پى در پى بآن خوانده ميشدند مانند

تبّع كه از قبيله حمير و از ملوك يمن بوده و تبّع ناميده شد براى كثرت اتباع و انصارش و بعضى گفته‌اند تبّع نامى است كه سلاطين يمن پى در پى بآن خوانده ميشدند مانند

از مسكنهاى قوم عاد و ثمود كه بر طريق سفر شما واقع است، يعنى در راه شام و يمن. يا متبيّن گشته مر شما را هلاك ايشان به جهت آثار مساكن ايشان و نزد نظر كردن

آنجا رفت، به هدهد ديگر رسيد، آن هدهد پرسيد: از كجا مى‌آئى؟ گفت: از شام و يمن و با سليمان بن داود بودم. گفت: سليمان كيست؟ گفت: پادشاه جنّ و انس و وحوش و

مقدونى دانسته اند وردّ آن نظر جمعى از مورخين كه ذوالقرنين را مردى عرب از ملوك يمن دانسته اند سخن بعضى در اثبات اينكه ذوالقرنين ، كورش ، پادشاه هخامنشى ايران

مقدونى دانسته اند وردّ آن نظر جمعى از مورخين كه ذوالقرنين را مردى عرب از ملوك يمن دانسته اند سخن بعضى در اثبات اينكه ذوالقرنين ، كورش ، پادشاه هخامنشى ايران

جدا شد و برقى زد كه قصور شام نمايان گرديد و كلنگ ديگرى زد برقى جهيد كه قصور يمن و صنعاء آشكار گشت و قسمتى از سنگ جدا شد باز كلنگ زد نورى تابيد كه قصور مدائن

‌بود‌ ‌بين‌ سيصد سال‌ ‌تا‌ هزار سال‌ و محل‌ ‌آنها‌ ‌بين‌ شام‌ و مدينه‌ نزديك‌ يمن‌ بوده‌ و ‌از‌ اعراب‌ اولي‌ بودند لسانشان‌ عرب‌ ‌بود‌. أَخاهُم‌ صالِحاً ‌که‌

قوم ثمود هلاك شدند، حضرت صالح عليه السّلام با چهار هزار نفر مؤمنان به شهر يمن آمدند و در بعضى منازل آن موت بر او طارى شد، و آن منزل را حضرموت نام نهادند،

لذا در سوره هود مردم منقسم بدو قسم شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند

مقدونى دانسته اند وردّ آن نظر جمعى از مورخين كه ذوالقرنين را مردى عرب از ملوك يمن دانسته اند سخن بعضى در اثبات اينكه ذوالقرنين ، كورش ، پادشاه هخامنشى ايران

الٌقَرْنَیْنِ»: ذوالقرنین را اسکندر مقدونی و کورش کبیر و شاهی از پادشاهان یمن که تبابعه نامیده می‌شدند می‌دانند. علّت تسمیه او به ذوالقرنین شاید این باشد

لذا در سوره هود مردم منقسم بدو قسم شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند

و گوش شنوا پيدا كنند و مواعيد انبياء را سرسرى نپندارند چون در بلاد شام و يمن اين آثار مشهود ميشود و همانا حكايت از اين قرار است كه در اين موارد چشمها كور

راحلة و مركب است. قريش سالى دو بار سفر تجارى داشتند، يكى در زمستان به منطقه يمن و يكى در تابستان به منطقه شام. در برابر رسم جاهليّت كه خونريزى و جنگ را ارزش

منظور از «فَتِلْكَ مَساكِنُهُمْ»، مساكن مخروبه‌ى قوم عاد در منطقه احقاف (ميان يمن و شام)، يا قوم ثمود در منطقه سَدوم است كه مردم حجاز در مسافرت‌هاى تجارى از

را، جلد 10 - صفحه 106 أَنْ يَنْفَعَنا: شايد كه نفع رساند ما را؛ زيرا علامات يمن و بركت از او ظاهر است، مانند ظهور لمعان نور ميان هر دو چشم او، و شير خوردن

لذا در سوره هود مردم منقسم بدو قسم شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند

شدند. از آنجا كه در قيامت نامه عمل خوبان را به دست راستشان مى‌دهند و اهل يُمن و سعادت شده‌اند، آنان را اصحاب يمين ناميده‌اند. در روايتى مى‌خوانيم كه پيامبر

شدند. از آنجا كه در قيامت نامه عمل خوبان را به دست راستشان مى‌دهند و اهل يُمن و سعادت شده‌اند، آنان را اصحاب يمين ناميده‌اند. در روايتى مى‌خوانيم كه پيامبر