نتایج جستجو

خوش عاقبتى اهل تقوا را وعده داده و به وعده‌اش عمل كرده است. نام امام حسين عليه السلام ماند و نام قاتلان او محو شد. كسانى‌كه به وعده خود عمل نمى‌كنند يا عاجزند

پس هر كه را از وعده عذاب من مى‌ترسد به قرآن اندرز ده. ما به آنچه می‌گویند آگاه‌تریم و تو زورگوی بر آنان نیستی، پس هر کس را که از وعده عذاب من می‌ترسد،

مى‌آيند.» موسی گفت: وعده ما و شما روز زینت (یعنی روز عید قبطیان) باشد و مردم پیش از ظهر (به موعد برای مشاهده) همه گرد آورده شوند. موسی گفت: وعده گاه شما روز جشن

نباید وابماند جز آن زن (کافر) تو که آن هم با قوم تو باید هلاک شود. همانا وعده عذاب صبحگاه است، آیا صبح نزدیک نیست؟! [میهمانان] گفتند: ای لوط! ما فرستادگان

یکى از احتمال هاى «الظنونا» بدگمانى باشد. آیات بعدى مى تواند قرینه اى بر نکته یاد شده باشد. ۱۵ - ظنّ و گمان هاى مردم مدینه درباره وعده هاى خدا، در پى هجوم

است. (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه ... فأولئک مع المؤمنین) ۹- وعده خداوند به برخوردارى مؤمنان، از پاداشى بس بزرگ (و سوف یؤت اللّه المؤمنین أجراً

الشوكة لشكريان قريش است شوكت در آن به معنى قدرت يا سلاح است خداوند به مسلمانان وعده داد كه يكى از دو طائفه (كاروان ابوسفيان، لشكر قريش) نصيبشان خواهد شد. آنهادوست

(لک فى الحیوة ... و إنّ لک موعدًا لن تخلفه ) «موعد» در معانى «وعده»، «زمان وعده» و «مکان وعده» استعمال مى شود و مقصود از آن برحسب ظاهر، عذاب موعود در قیامت

مى‌باشد. سؤال: با آنكه خداوند وعده نصرت و پيروزى مردان خدا را داده است، پس چرا گاهى شاهد شكست آنان هستيم؟ پاسخ: اوّلًا آن وعده‌هاى الهى محقّق شده و امروز

گناهکاران: نشانه هاى گناهکاران ۸، ۹ مجرمان: فرجام مجرمان ۱۰ محمّد(ص): افترا به محمّد(ص) ۷ ; پیروزى محمّد(ص) ۱۳ ; محمّد(ص) و مشرکان صدر اسلام ۱۳ ; وعده به محمّد(ص)

تا دلهای شما (به وعده خدا) مطمئن شود و (بدانید که) نصرت و فیروزی نیست مگر از جانب خدا، که خدا را کمال قدرت و حکمت است. و خدا آن [وعده یاری] را فقط مژده

ساحران بسیار به وعده‌گاه) آمد. پس فرعون [از مجلس مناظره با موسی] برگشت، پس نیرنگش را [که جادوگران و ابزار جادویشان بود] گرد آورد، سپس به وعده گاه باز آمد.

زودرس وعده هاى آن حضرت در مورد نزول عذاب بودند. (و کذبتم بهبه ما عندى ما تستعجلون به) در آیات متعددى، مانند آیه ۶، ۹ و ۱۱ سوره انعام، به کافران وعده عذاب

آنان به قدرى از خدا و وعده هاى هود(ع) غافل بودند که هرگز احتمال نمى دادند توده هایى را که مى بینند، طوفان بلا باشد. ۷- توده هاى ابرْگونه مرگ بار، پاسخ

يعنى من ديگر جا ندارم پس بهشت ميگويد پروردگارا بجهنّم وعده فرمودى كه آنرا پر كنى و كردى و بمن وعده فرمودى كه مرا پر كنى و نكردى پس خدا خلق ميفرمايد در آنروز

محتوم باشد بر خدا به جهت مقتضاى وعده او. به عبارت ديگر اگرچه قبول توبه در نفس الامر بر او سبحانه واجب نيست، لكن چون به آن وعده فرموده، لازم است كه به آن وفا

روزى تعيين وقت شده است براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ برای چه روزی وقت (وعده حق) معین شد؟ این امور برای چه روزی به تأخیر افتاده؟ براى چه روزى معين شود؟

تعالى تخلف نميكند از وعده خود فيض ره فرموده مراد از فرمايش امام عليه السّلام كه فرموده آنها و اللّه شيعيان ما اهل بيتند كه باين وعده در باره آنها عمل ميشود

مهیناً. و الذین ... لا یؤمنون باللّه و لا بالیوم الاخر) ۹- ایمان نداشتن به وعده هاى الهى و قیامت، منشأ ریاکارى (رئاء النّاس و لا یؤمنون باللّه و لا بالیوم

[آیات و وعده های ما را] تکذیب کردند [تا جایی که آنها را به مسخره گرفتند] پس به زودی خبرهای [مهم] آنچه که آن را مسخره می کردند [از حقّانیّت آیات، وعده های ما