يوسف ٧٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

گفتند: «هر کس (آن پیمانه) در بارِ او پیدا شود، خودش کیفر آن خواهد بود؛ (و بخاطر این کار، برده شما خواهد شد؛) ما این‌گونه ستمگران را کیفر می‌دهیم!»

|گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام‌] در بار وى يافت شد او خودش سزاى آن است. ما ستمكاران را اين گونه كيفر مى‌دهيم
گفتند: «كيفرش [همان‌] كسى است كه [جام‌] در بار او پيدا شود. پس كيفرش خود اوست. ما ستمكاران را اين گونه كيفر مى‌دهيم.»
گفتند: جزاء آن کس که این جام در رحل او یافت شود آن است که هم او را به بندگی برگیرند، که ما (دزدان و) ستمکاران را چنین به کیفر می‌رسانیم.
گفتند: کسی که آبخوری در بار و بنه اش پیدا شود، کیفرش خود اوست [که به غلامی گرفته شود]. ما ستمکاران را [در کنعان] به همین صورت کیفر می دهیم.
گفتند: جزايش همان كسى است كه در بار او يافته شود. پس او خود جزاى عمل خود است و ما گنهكاران را چنين جزا دهيم.
[اینان در پاسخ‌] گفتند هرکس که [جام‌] در خرجین او پیدا شود، خودش [برده شود و اسارتش‌] جزای آن باشد، که ما به این شیوه ستمکاران [سارق‌] را کیفر می‌دهیم‌
گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام‌] در بار وى يافت شود او خود سزاى آن است، ما ستمكاران- دزدان- را اينچنين كيفر مى‌دهيم.
(برادران یوسف) گفتند: سزای آن (کسی که دزدی کرده باشد، این است که) هرکس آن پیمانه در بارش یافته شود، خودش (بنده و گروگان به) سزای آن گردد. (آری!) ما این چنین، ستمکاران را کیفر می‌دهیم.
گفتند: «کیفرش کسی است که پیمانه در بارش پیدا شود، پس کیفرش خود اوست. ما ستمکاران را این‌گونه کیفر می‌دهیم.»
گفتند کیفر او هرکه یافت شود در بار اوست کیفرش بدینگونه کیفر دهیم ستمکاران‌


يوسف ٧٤ آیه ٧٥ يوسف ٧٦
سوره : سوره يوسف
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«جَزَآؤُهُ»: سزای دزدیدن. واژه (جزاء) اوّل، مبتدا و بقیّه آیه، خبر آن است. «کَذلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ»: این جمله می‌تواند دنباله سخن برادران یوسف بوده و برای تأکید کلام قبلی باشد، و یا این که سخن یوسف و یارانش باشد. یعنی: بلی ما هم همین سزای مقبول و مرسوم شما را مرعی می‌داریم.


تفسیر

نکات آیه

۱- فرزندان یعقوب ، برده شدن را کیفر و مجازات سرقت کننده جام پادشاه دانستند. (قالوا فما جزؤه ... قالوا جزؤه من وجد فى رحله فهو جزؤه) مفاد جمله «فهو جزؤه» این است که سارق ملک کسى مى شود که از اموال او دزدى شده است. در «مجمع البیان» آمده است که: مدت این استرقاق و ملکیت یک سال بوده است.

۲- «استرقاق» کیفر سارقان در شریعت یعقوب (فهو جزؤه کذلک نجزى الظلمین) جمله «کذلک نجزى الظلمین» اشاره به این مطلب دارد که آنچه درباره کیفر سارق گفتیم ، مقتضاى آیین ماست.

۳- سرقت، نمونه اى بارز از ستم کارى است. (من وجد فى رحله فهو جزؤه کذلک نجزى الظلمین) مراد از «ظالمین» خصوص سرقت کنندگان مى باشد; زیرا بدیهى است که هر نوع ستمى کیفر یاد شده را نداشت. نام بردن از سارق به «ظالم» اشاره به این معنا دارد که سرقت ، نمونه اى بارز از ظلم و ستمگرى است.

۴- فرزندان یعقوب ، ضمن تعیین مجازات سارق تصریح کردند که خصوص سارق (کسى که جام شاهى در اثاثیه اش یافت شود) مسؤول شناخته مى شود نه همه افراد کاروان (قالوا جزؤه من وجد فى رحله فهو جزؤه) فرزندان یعقوب در مقام پاسخ به این پرسش که «فما جزؤه» کافى بود که بگویند: «هو جزؤه» ; ولى از آن جا که همه کاروان به سرقت متهم شدند (أیّتها العیر إنکم لسرقون) لازم دانستند که با جواب تفصیلى (جزؤه من وجد فى رحله فهو جزؤه) بیان کنند که همه کاروان مسؤول نیستند ; بلکه تنها آن کس که جام شاهى در اثاثیه اش یافت شود، مسؤول است.

۵- حکومت مصر در زمان یوسف از شریعت یعقوب پیروى نمى کرد. (قالوا فما جزؤه ... من وجد فى رحله فهو جزؤه)

روایات و احادیث

۶- «عن على بن موسى الرضا(ع): کانت الحکومة فى بنى اسرائیل إذا سرق أحد شیئاً استرق به،... فقال لهم یوسف: ما جزاء من وجد فى رحله؟ قالوا: هو جزاؤه... ;[۱] از امام رضا(ع) روایت شده است: [قانون] در حکومت بنى اسرائیل چنین بود که اگر کسى چیزى را مى دزدید، در مقابل آن به بردگى گرفته مى شد ... پس یوسف به کاروانیان گفت: جزاى کسى که [آن جام] در بار او یافت شود چیست؟ گفتند: خود او جزاى آن است ... [که باید به بردگى گرفته شود]».

۷- «عن أبى عبدالله(ع) [فى قوله تعالى]: «جزاؤه من وجد فى رحله فهو جزاؤه»: یعنون السنّة التى تجرى فیهم أن یحبسه ... ;[۲] از امام صادق(ع) درباره سخن خدا که فرموده: «جزاؤه من وجد فى رحله فهو جزاؤه» روایت شده است: مقصود آنان ، سنت جارى بین آنان بوده که او را حبس کند ...».

موضوعات مرتبط

  • برادران یوسف: برادران یوسف و کیفر دزد ۱، ۴; بینش برادران یوسف ۱، ۴
  • بنى اسرائیل: بردگى در بنى اسرائیل ۶; تاریخ بنى اسرائیل ۶; رسوم بنى اسرائیل ۷; قوانین کیفرى در بنى اسرائیل ۷; کیفر دزدى در بنى اسرائیل ۶، ۷; نظام جزایى در بنى اسرائیل ۶
  • پادشاه مصر: کیفر دزد آبخورى پادشاه مصر ۱، ۶
  • دزد: بردگى دزد ۱، ۲; مجازات دزد ۱
  • دزدى: ظلم دزدى ۳
  • ظلم: موارد ظلم ۳
  • مجازات: شخصى بودن مجازات ۴; ویژگیهاى مجازات ۴
  • مصرباستان: تاریخ مصرباستان ۵; دین حاکمان مصرباستان ۵
  • یعقوب(ع): بردگى در دین یعقوب(ع) ۲; کیفر دزد در دین یعقوب(ع) ۲; مجازات دزد در دین یعقوب(ع) ۲
  • یوسف(ع): قصه یوسف(ع) ۱

منابع

  1. عیون اخبارالرضا، ج ۲، ص ۷۷، ح ۶ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۴۴۶، ح ۱۳۸.
  2. تفسیر عیاشى ، ج ۲ ، ص ۱۸۳ ، ح ۴۴ ; نورالثقلین ، ج ۲ ، ص ۴۴۲ ، ح ۱۲۴.