تَذْرُوه

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تَذْرُوه» از مادّه «ذرو» به معناى پراکنده ساختن است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

پراكندن، پاشيدن، [كهف:45] يعنى خشك و شكسته شد بادها آنرا پراكنده مى‏كند. ذرو و ذرى هر دو به يك معنى است فعل اولى از نصر ينصر و دومى از ضرب يضرب آمده است «اقرب» [ذاريات:1-6]. ذاريات با واو قسم و جمع‏هاى ديگر با فاء آمده و نشان مى‏دهد كه سه امر بعدى نتيجه اولى و يكى پس از ديگرى است. راجع به اين آيات به «جرى» رجوع شود كه مشروح درباره آنها سخن رفته است.