رَوْح

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

به فتح (ر) راحتى. طبرسى در ذيل آيه [يوسف:87] گويد «والروح: الراحة» و اصل باب ازريحى است كه رحمت مى‏آورد و در معنى آيه گفته: مأيوس نباشيد از رحمتيكه خدا مى‏آورد. جوهرى گويد«الروح والراحة: الاستراحة»قاموس آن را راحتى و رحمت و نسيم و ريح گفته است. [واقعة:89]. راحتى و روزى است و بهشت پر نعمت. رواح: نقيض صباح و آن از ظهر است تا به شب (صحاح) [سباء:12]. معنى اين آيه در «ريح» خواهد آمد [نحل:6] اراحه آوردن چهارپايان است به خوابگاه و محل استراحت و سرح فرستادن به چراگاه است يعنى براى شما در آنها تماشا است آنگاه كه راحتشان مى‏كنيد و آنگاه گه به چرا رها مى‏نمائيد.