ریشه سفه
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۱(بار)
قاموس قرآن
حماقت. قاموس آن را جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل به كار رفته. حاح گفته: ضد حلم و اصل آن خفّت و حركت است [انعام:140]. «بِغَيْرِ عِلٍْ» قرينه است كه سفه به معنى جهالت است سفاهة مثل سفه است [اعراف:66]. سفينه: احمق [جنّ:4]. جمع آن سفهاء است [بقره:13]. * [بقره:130]. از ديم ابراهيم اعراض نمىكند مگر آن كس كه خودش را جاهل و سبك عقل كند. راغب گويد: آن به معنى احمق شود است ولى فعل از نفس مصروف شده. و «نفس» مفعول است.
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
السُّفَهَاءُ | ۴ |
سَفِهَ | ۱ |
سَفِيهاً | ۱ |
السُّفَهَاءَ | ۱ |
سَفَهاً | ۱ |
سَفَاهَةٍ | ۱ |
سَفَاهَةٌ | ۱ |
سَفِيهُنَا | ۱ |