قَاسِيَة
از الکتاب
«قاسِیَه» از مادّه «قسوة» و «قساوت» در اصل به سنگ هاى سخت اطلاق مى شود، و به معناى خشونت و سختى و نفوذناپذیرى است، لذا سنگ هاى خشن را «قاسى» مى گویند، و از همین رو به دل هایى که در برابر نور حق و هدایت انعطافى از خود نشان نمى دهد، و نرم و تسلیم نمى گردد، و نور هدایت در آن نفوذ نمى کند «قلب هاى قاسیه» یا قساوتمند، گفته مى شود; و در فارسى از آن به «سنگدلى» تعبیر مى کنیم.
ریشه کلمه
- قسو (۷ بار)
