نُدَاوِلُهَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گرديدن. در اقرب آمده «دال الايّام دولة: دارت» يعنى ايّام گردش كرد [آل عمران:140] يعنى آن ايّام را ميان مردم مى‏گردانيم گاهى به قومى و گاهى به قوم ديگرى مى‏دهيم. [حشر:7] طبرسى در ذيل آيه اوّل مى‏گويد: دولة به ضمّ دال و فتح آن دو لغت است و گفته شده به ضمّ دال در مال و به فتح آن در جنگ استعمال مى‏شود. راغب به عكس گفته است و نيز گفته گويند دولة به فتح دال همان شى‏ء است كه ميان مردم مى‏گردد و به ضمّ دال مصدر است. طبرسى و زمخشرى دولة را در آيه اسم گرفته‏اند يعنى فى‏ء را اين طور تقسيم مى‏كنيم تا آن مالى نباشد كه ميان توانگران شما دست بدست شود و به فقراء و نيازمندان چيزى نرسد بيضاوى نيز اسم گرفته و ايضاً زمخشرى و بيضاوى احتمال داده‏اند كه مصدر باشد. از اين مادّه فقط دو كلمه فوق در قرآن آمده است.