فَعَيِينَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

عجز. راغب گويد: اعياء عجزى است كه از راه رفتن به بدن عارض مى‏شود و عىّ عجز از مباشرت كار و كلام است [ق:15]. آيا به خلقت اولى عاجز بوده‏ايم (تا به خلقت ثانوى عاجز باشيم؟) نه بلكه آنها از خلقت جديد در شك‏اند. [احقاف:33]. به قرينه «بِقادِرٍ» روشن مى‏شود كه مراد از «يَعْىَ» عجز و ناتوانى است.