رَوْضَة
از الکتاب
«رَوْضَة» چنان که گذشت به معناى محلى است که آب و درخت فراوان دارد، لذا به باغ هاى خرم و سرسبز «روضة» اطلاق مى شود، و اگر مى بینیم در سوره، «روم» این کلمه به صورت نکره آمده است، براى تعظیم و بزرگداشت آن است، یعنى در بهترین و برترین باغ هاى زیبا و سرورانگیز بهشت غرق نعمت، خواهند بود.
ریشه کلمه
- روض (۲ بار)
