شَاخِصَة
از الکتاب
«شاخِصَه» از مادّه «شخوص» (بر وزن خلوص) در اصل، به معناى خارج شدن از منزل، یا خارج شدن از شهرى به شهر دیگر است، و از آنجا که به هنگام تعجب و خیره شدن چشم، گویى مى خواهد چشم انسان از حدقه بیرون بیاید، به این حالت نیز، شخوص گفته شده است; این حالتى است که در محشر به گنه کاران دست مى دهد، آن چنان خیره مى شوند که گویى چشم هایشان مى خواهد از حدقه بیرون بیاید.
ریشه کلمه
- شخص (۲ بار)
