ریشه حزن: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::حزن]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
اندوه. غصه (قاموس، صحاح) [يوسف:84] چشمانش از غصّه سفيد (نابينا) گرديد. [يوسف:86 ] در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند معنى آيه: من اندوه و غصّه خود را فقط به خدا شكايت مىكنم. حَزَن (بر وزن فرس) مانند حزن به معنى اندوه است (مجمع) راغب نيز هر دو به يك معنى گفته است [فاطر:34]. [قصص:8] لام در «ليكون» براى عاقبت است چنانكه مجمع گفته و مراد از حزن سبب حزن است و آن از باب مبالغه است (الميزان) معنى آيه: آل فرعون او را از آب گرفتند و عاقبت اين كار آن بود كه موسى براى آنها دشمن و باعث اندوه باشد . ناگفته نماند اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند (مجمع ذيل آيه92 توبه) و در نهج البلاغه خطبه 1 هست «ثُمَّ جَمَعَ سُبْحانَهُ مِنْ حَزْنِ الْاَرْضِ وَ سَهْلِها..» يعنى خدا از سخت و نرم زمين خاكى گرد آورد. | |||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, هم:86, على:39, ل:35, ک:33, خوف:32, الذين:30, ان:28, قول:28, انن:27, ب:26, من:26, ه:26, ف:25, الله:24, نا:24, اله:23, ما:23, کون:22, وله:22, امن:21, ها:21, ى:20, کم:19, فى:18, ايى:18, کفر:17, عين:17, اوى:16, الى:16, صحب:16, انتم:16, ائى:16, کذب:15, ربب:15, قد:15, بشر:15, علم:15, جنن:15, وقى:14, هو:14, نجو:14, قرر:14, کى:13, اخذ:13, الذى:13, هن:13, شىء:13, يا:13, خلد:13, نفس:13, وثق:13, سرع:13, اذ:13, ليس:13, غفر:13, جند:13, کلل:13, غمم:13, اول:13, الا:13, عقب:13, فرعون:12, ذهب:12, رسل:12, ندى:12, ندو:12, تحت:12, مسس:12, جعل:12, وعد:12, فوز:12, ضيق:12, کبر:12, فيض:12, نصارى:12, عدو:12, دمع:12, رضو:12, ذلک:12, عظم:12, جرم:12, يهود:12, قتل:12, عرف:12, شطن:12, لقى:12, اکل:12, علو:12, بثث:12, فزع:12, ربو:12, قوم:12, ن:12, وهن:12, نعم:12, عن:12, حضر:12, شکو:11, کظم:11, سوء:11, خلق:11, يوم:11, الک:11, لئک:11, ملک:11, خفض:11, ردد:11, خير:11, وجد:11, اهل:11, هامان:11, نور:11, فوت:11, جنح:11, شهو:11, التى:11, هما:11, امر:11, رفع:11, عقل:11, کيف:11, امم:11, بيض:11, اتى:11, يمم:11, بنو:11, حفظ:11, صلح:11, زوج:11, نظر:11, عند:11, هدى:11, فوق:11, ذرع:11, حشر:11, صدق:11, وعظ:11, عزز:11, نفق:11, ضرر:11, اسرائيل:11, قدر:11, يوسف:11, مع:11, جزى:11, شکر:11, رجع:11, نحن:11, دنو:11, تبع:11, ولى:11, هلک:11, ت:11, غور:10, ا:10, ارض:10, متع:10, طور:10, صوب:10, هزز:10, سرى:10, سبل:10, فضل:10, خطء:10, حلل:10, دخل:10, سرر:10, لن:10, فتن:10, صبر:10, اسف:10, مکر:10, نزل:10, حقق:10, ثم:10, عمل:10, عبد:10, نبء:10, لکن:10, ذا:10, مرء:10, ثوب:10, رحم:10, خلف:10, حمد:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۳۱
تکرار در قرآن: ۴۲(بار)
قاموس قرآن
اندوه. غصه (قاموس، صحاح) [يوسف:84] چشمانش از غصّه سفيد (نابينا) گرديد. [يوسف:86 ] در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند معنى آيه: من اندوه و غصّه خود را فقط به خدا شكايت مىكنم. حَزَن (بر وزن فرس) مانند حزن به معنى اندوه است (مجمع) راغب نيز هر دو به يك معنى گفته است [فاطر:34]. [قصص:8] لام در «ليكون» براى عاقبت است چنانكه مجمع گفته و مراد از حزن سبب حزن است و آن از باب مبالغه است (الميزان) معنى آيه: آل فرعون او را از آب گرفتند و عاقبت اين كار آن بود كه موسى براى آنها دشمن و باعث اندوه باشد . ناگفته نماند اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند (مجمع ذيل آيه92 توبه) و در نهج البلاغه خطبه 1 هست «ثُمَّ جَمَعَ سُبْحانَهُ مِنْ حَزْنِ الْاَرْضِ وَ سَهْلِها..» يعنى خدا از سخت و نرم زمين خاكى گرد آورد.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
يَحْزَنُونَ | ۱۳ |
تَحْزَنُوا | ۳ |
يَحْزُنْکَ | ۵ |
لَيَحْزُنُکَ | ۱ |
تَحْزَنُونَ | ۲ |
تَحْزَنْ | ۵ |
حَزَناً | ۲ |
لَيَحْزُنُنِي | ۱ |
الْحُزْنِ | ۱ |
حُزْنِي | ۱ |
تَحْزَنِي | ۲ |
تَحْزَنَ | ۲ |
يَحْزُنُهُمُ | ۱ |
يَحْزَنَ | ۱ |
الْحَزَنَ | ۱ |
لِيَحْزُنَ | ۱ |