لِيُدْحِضُوا: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/لِيُدْحِضُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/لِيُدْحِضُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«یُدْحِضُوا» از مادّه «ادحاض» به معناى «ابطال و زائل» کردن است و در اصل از مادّه «دحض» به معناى «لغزش» گرفته شده است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
| خط ۵: | خط ۸: | ||
*[[ریشه ل | ل]] (۳۸۴۲ بار) [[کلمه با ریشه:: ل| ]] | *[[ریشه ل | ل]] (۳۸۴۲ بار) [[کلمه با ریشه:: ل| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
لغزيدن. سقوط. مجمع ذيل آيه 141 صافات آن را سقوط معنى كرده و گويد اصل دحض محلّ لغزش است كه راه رونده در آن مىافتند. در صحاح مكان دحض را (بر وزن فلس و فرس) مكان لغزنده گفته در نهج البلاغه خطبه 147 هست «مَ اِنْ تَدْحَصِ الْقَدَمُ...» يعنى اگر قدم لغزيد. آنانكه دحض را زوال و بطلان گفتهاند بمناسبت معناى اصلى آن است. * [غافر:5] به باطل مجادله كردند تا حق را بدان ساقط كنند و از بين ببرند. * [صافات:140-141] آنگاه كه در حال قهر بطرف كشتى پر رفت با آنها قرعه كشيد و از افتادگان شد «مُدْحَضينَ»نشان مىدهد كه به دريا اندختگان چند نفر بودند و يونس عليه السلام يكى از آنها بود. گرنه گفته مىشد «فكان مدحضاً». * [شورى:16] «حُجَّتُهُمْ داحِضَةُ»يعنى دلايل آنها ساقط و باطل و غير قابل قبول است معنى اين آيه در «حجّ» گذشت. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, بِه:61, بِالْبَاطِل:61, الْحَق:55, جَادَلُوا:31, کَفَرُوا:31, فَأَخَذْتُهُم:28, الّذِين:28, يُجَادِل:25, فَکَيْف:25, اتّخَذُوا:25, لِيَأْخُذُوه:25, بِرَسُولِهِم:22, آيَاتِي:22, کَان:22, مُنْذِرِين:19, عِقَاب:19, أُمّة:19, کَذٰلِک:16, مَا:16, کُل:16, أُنْذِرُوا:13, هَمّت:13, مُبَشّرِين:13, هُزُوا:10, إِلاّ:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::لِيُدْحِضُوا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۶
«یُدْحِضُوا» از مادّه «ادحاض» به معناى «ابطال و زائل» کردن است و در اصل از مادّه «دحض» به معناى «لغزش» گرفته شده است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
لغزيدن. سقوط. مجمع ذيل آيه 141 صافات آن را سقوط معنى كرده و گويد اصل دحض محلّ لغزش است كه راه رونده در آن مىافتند. در صحاح مكان دحض را (بر وزن فلس و فرس) مكان لغزنده گفته در نهج البلاغه خطبه 147 هست «مَ اِنْ تَدْحَصِ الْقَدَمُ...» يعنى اگر قدم لغزيد. آنانكه دحض را زوال و بطلان گفتهاند بمناسبت معناى اصلى آن است. * [غافر:5] به باطل مجادله كردند تا حق را بدان ساقط كنند و از بين ببرند. * [صافات:140-141] آنگاه كه در حال قهر بطرف كشتى پر رفت با آنها قرعه كشيد و از افتادگان شد «مُدْحَضينَ»نشان مىدهد كه به دريا اندختگان چند نفر بودند و يونس عليه السلام يكى از آنها بود. گرنه گفته مىشد «فكان مدحضاً». * [شورى:16] «حُجَّتُهُمْ داحِضَةُ»يعنى دلايل آنها ساقط و باطل و غير قابل قبول است معنى اين آيه در «حجّ» گذشت.
