يَخْتَص

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• خصص‌ (۴ بار)

قاموس قرآن

اختصاص به معنى ويژه شدن است. در مجمع ذيل آيه 105 بقره مى‏گويد: اختصاص به چيزى، آن است كه در آن تنها باشد و ضدّ آن اشتراك است. راغب نيز چنين گفته است. * [بقره:105] اختصاص چنانكه در اقرب الموارد تصريح لازم و متعدى هر دو آمده است و در آيه فوق متعدى به كار رفته يعنى: خدا هر كه را خواهد به رحمت خويش مخصوص مى‏كند. همچنين است آيه 74 آل عمران . * [انفال:25] «خاصّه» ضدّ عامّه و درباره چيزى است كه به فردى يا به قومى مخصوص باشد و آن در آيه فوق، مفعول مطلق و يا حال است از «اَلَّذينَ ظَلَمُوا» و تاء آن گفته‏اند براى مبالغه است مثل رواية (اقرب) يعنى: بترسيد از فتنه‏اى كه‏تنها بر ستمگران نمى‏رسد بلكه عموم را فرا مى‏گيرد. * [حشر:9] خصاصه به معنى فقر و احتياج است طبرسى فرمايد: اصل آن از اختصاص است گويا انسان در شى‏ء محتاج اليه منفرد و مخصوص مى‏شود و گويند اصل آن به معنى شكاف و روزنه است مثل «القمر بدامن خصاص الغيم» يعنى ماه از شكاف ابر آشكار شد. در اقرب گويد: خصاص هر خلل و خرقى است كه در درب و پرده و غيره باشد و مفرد آن خصاصه است. معنى آيه چنين مى‏شود: ديگران را بر نفس خود ترجيح مى‏دهند و اختيار مى‏كنند هر چند خود محتاج و فقير باشند. مادّه خصص در قرآن كريم فقط در چهار محل فوق آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

اللّه وَ مَن يَشَاء بِرَحْمَتِه مِن عَلِيم وَاسِع ذُو رَبّکُم الْفَضْل خَيْر يُؤْتِيه الْعَظِيم عَلَيْکُم يُنَزّل أَن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...