يَقْبِضْن

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

گرفتن. راغب گويد: قبض گرفتن شى‏ء است با تمام دست.«قَبْضُ الْيَدِ عَلَى الشَّىْ‏ء» جمع كردن و گره كردن دست است بعد از اخذ شیء، «قَبضُ الیَدِ عَنِ الشَّیءِ» جمع کردن دست است پیش ا ز اخذ، و آن به معنى امساك از اخذ شى‏ء است. [فرقان:46]. سپس آن را به آسانى به طرف خويش گرفتيم. [بقره:245]. خداوند تنگ مى‏كند و بسط مى‏دهد و به سوى او برگشته مى‏شويد. قبض در آيه به معنى امساك است كه در اول گفته شد. [ملك:19]. مراد از قبض جناح چنانكه گفته‏اند جمع كردن آن است و مجموع صف جناح و قبض آن، عبارت اخراى پرواز است زيرا پرواز ان است كه پرنده بال خود را مرتبا بگشايد و جمع كند يعنى آيا نگاه نكردند به پرندگان بالا سرشان كه پرواز مى‏كنند. * [زمر:67]. «قَبْضَة» مصدر است به معنى مقبوض و مقبوض چيزى است كه در دست گرفته شود و آن كنايه از تسلط تام بر شى‏ء است از مقبوض بودن زمين و مطوى بودن سموات بدست مى‏آيد كه مراد از آن دو قطع شدن اسباب و وسائل مادى و ظهور حكومت مطلقه و تدبير منحصر خداست يعنى: زمين همه‏اش روز قيامت در قبضه و در تسلط خداست و آسمانها به قدرت او به هم پيچيده‏اند قيد«يَوْمَ الْقَيمَةِ» ظاهرا براى آن است كه ظهور تسلط مطلقه خدا در آن روز است و در دنيا آن ظهور را ندارد. [طه:96]. «قَبْضَة» به معنى مقبوض است يعنى: دانستم آنچه را كه مردم ندانستند مشتى از اثر رسول را برگرفتم سپس آن را انداختم. رجوع شود به «اثر».


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...