نتایج جستجو

مى‏كند ظاهراً بدين جهت مرد لباس زن و زن لباس مرد قلمداده شده است، زن بى‏مرد و مرد بى‏زن به حكم انسان عريان است. * [اعراف:26]. لباس تقوى را احياء و عمل صالح

را شكست بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن طبق آيه 89 مائده اطعام ده نفر فقير يا لباس ده نفر و يا يك بنده آزاد كردن است و در صورت عدم تمكّن بايد سه روز روزه بگيرد

بهشتیان ۳; جنس لباس بهشتیان ۱; لباس بهشتیان ۲; مجلس انس بهشتیان ۴ حریر: حریر ضخیم ۱; حریر نازک ۱ لباس: لباس حریر ۱ متقین: لباس متقین ۱; متقین در بهشت ۱، ۴

وجوهى است: 1- لباس تقوى عمل صالح مى‌باشد. 2- لباس ايمان كه آثار تقوى است. 3- لباس حيا. 4- لباس عبادت و تواضع. 5- لباس حرب مانند زره و خود. 6- لباس خشيت و خوف

معنى لباس فاخر آمده است «اَلْبَسَكُمُ الرِّياشَ وَاَسْبَغَ عَلَيْكُمُ الْمَعاشَ» خطبه 81و180 اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است . يعنى براى شما لباس فرستاديم

تمدن مردم مشرق سرزمین ذوالقرنین ۵; تمدن مردم مغرب سرزمین ذوالقرنین ۵ لباس: تاریخ لباس ۴ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۴۲، ح ۷۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۹۸، ح ۲۱۵. تفسیر

كِساء و كِسْوَة به معنى لباس است [بقره:233]. بر عهده پدر شيرخوار است طعام و لباس زنان مرضعه. كَسا و اِكْساء هر دو به معنى پوشاندن لباس است [مؤمنون:14]. پس

كِساء و كِسْوَة به معنى لباس است [بقره:233]. بر عهده پدر شيرخوار است طعام و لباس زنان مرضعه. كَسا و اِكْساء هر دو به معنى پوشاندن لباس است [مؤمنون:14]. پس

سایر مفسرین نیز همین معنا را تأیید کرده اند. و بعضى آن را به معناى هر گونه لباس و پوشش دانسته اند، اما مشهور همان معناى اول است. سربال‌ (۳ بار) تَقِيکُم

اهمیت پناهگاههاى کوهستانى ۹; اسکان در کوهها ۵; خلقت کوهها ۴ لباس: اهمیت لباس ۹; منابع تأمین لباس ۱۶ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱۵ مسکن: اهمیت مسکن ۹ موجودات:

سایر مفسرین نیز همین معنا را تأیید کرده اند. و بعضى آن را به معناى هر گونه لباس و پوشش دانسته اند، اما مشهور همان معناى اول است. سربال‌ (۳ بار) هم‌ (۳۸۹۶

وزن قسط) به معناى باز گشودن پشم و مو بعد از تابیدن است; و به گشودن نخ هاى لباس هایى که از پشم و مو بافته شده نیز گفته مى شود. در این که «أَنْکَاث» چه محلى

بوده است. «اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ» 2- لباس هر يك از دوزخيان، مخصوص بدن اوست. «قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيابٌ» 3- لباس آتشين دوزخيان سرد نمى‌شود و دائماً از بالاى

این کلمه «شِرْذِمَة» در اصل به معناى گروه اندک و باقیمانده چیزى است، و به لباس پاره، پاره، «شراذم» گفته مى شود، که علاوه بر معناى اندک بودن، پراکندگى نیز

عرب، از این معنا تعبیر به «فَسَقَتِ النَّواةُ» مى کند; سپس به تمام کسانى که لباس طاعت پروردگار را از تن در آورده و از راه و رسم بندگى خارج شده اند «فاسق»

تعبیر لطیفى است، گویى روشنایى روز، همچون لباس سفیدى است که بر تن شب پوشانیده شده، به هنگام غروب آفتاب این لباس را از تن او همچون پوستى مى کنند، تا باطن

است; ولى بعداً به معناى وسیع ترى که شامل هرگونه سدّ، و حتى شامل وصله کردن لباس مى شود، گفته شده است. جمعى از مفسران معتقدند که «رَدْم» به سدّ محکم و نیرومند

عرب، از این معنا تعبیر به «فَسَقَتِ النَّواةُ» مى کند; سپس به تمام کسانى که لباس طاعت پروردگار را از تن در آورده و از راه و رسم بندگى خارج شده اند «فاسق»

دوّمى ثوب به معنى لباس است، لباس را بدان جهت ثوب گويند كه بافته شده و به حالتيكه در نظر بود رجوع كرده است زيرا در ابتدا از بافتن پارچه، لباس در نظر بود. على

معناى نزدیک ساختن قسمت هاى مختلف چیزى به یکدیگر است، مثلاً در مورد تا کردن لباس و پارچه گفته مى شود: «ثَنى ثَوْبَهُ»; و این که به دو نفر «إِثْنَان» گفته