نتایج جستجو

بلایاى طبیعى ۵ تضرع: دعوت به تضرع ۷; زمینه تضرع ۳ تکبر: موانع تکبر ۲ توبه: زمینه توبه ۳ جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴ خدا: آثار مشیت خدا ۱; تضرع در برابر خدا

و دعاى تضرع آن است که هنگام دعا انگشت سبابه خود را در نزدیکى صورت حرکت بدهى ... . انگیزش: عوامل انگیزش ۲، ۹ تجاوز: موارد تجاوز ۷ تضرع: ترک تضرع ۷ جهانبینى:

آیات شامل این کلمه «خاشِعَةً»، از مادّه «خشوع» در اصل به معناى تضرع و تواضعِ توأم با ادب است، و به کار بردنِ این تعبیر، در مورد زمین خشکیده، در حقیقت یک

«فکذبوا فأخذناهم». ۴- تضرع، هدف خداوند از گرفتار ساختن مردم به سختیها و کاستیها (فأخدنهم بالبأساء و الضراء لعلهم یتضرعون) «تضرع» به معناى تذلل و خضوع است

و وضعنا ... و رفعنا ... و إلى ربّک فارغب) انگیزش: عوامل انگیزش ۲ تضرع: توصیه به تضرع ۱ خدا: توصیه هاى خدا ۱ دعا: آداب دعا ۶; توصیه به دعا ۱; زمینه دعا

جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند. بهل‌ (۱ بار) تضرّع. [آل عمران:61] سپس تضرّع كنيم و لعنت خدا را بر

اسماء حسنى، وقتى به امام اقتدا كنى. تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً: به حالت تضرع و ترس، چه تضرع و خشيت اقرب است به قبول. بنا بقولى مراد تفكر است در نفس تا به سبب

گناه است. (و إن لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخسرین) ۱۱- نهایت تذلل و تضرع آدم و حوا در پیشگاه خدا، پس از توجه به خطاى خویش (ربنا ظلمنا ... لنکونن من

از روایات «تضرع» به معناى بلند کردن دست ها در هنگام دعا و نماز تفسیر شده، در واقع بیان یکى از مصداق هاى این معنا وسیع است. ضرع‌ (۸ بار) تضرّع به معنى تذلّل

اند: «ضَرِیع» طعامى است ذلت آفرین که دوزخیان براى رهایى از آن، به درگاه خدا تضرع مى کنند (فراموش نکنیم ماده «ضرع» به معناى ضعف و ذلت و خضوع است) این تفسیرها

آیه قبل تفریع کرده است; یعنى، حال که هر دشوارى، سهولت آفرین است; پس سختىِ تضرع و دعا را بر خود هموار ساز. ۵ - توجّه به امدادهاى ویژه خداوند، برانگیزاننده

بازگشت‌كننده [به سوى خدا] بود. که همانا ابراهیم بسیار بردبار بود و بسیار دعا و تضرع داشت و بسیار مغفرت و آمرزش می‌طلبید. به راستی که ابراهیم بسیار بردبار و دلسوز

سلیمان را عطا کردیم، او بسیار نیکو بنده‌ای بود، زیرا بسیار به درگاه خدا با تضرع و زاری رجوع می‌کرد. و سلیمان را به داود بخشیدیم، چه نیکو بنده ای بود به راستی

پروردگار خود را بخوانيد با تضرّع و پنهانى. در الميزان احتمال داده كه مراد از تضرّع، آشكارا بودن مناسب عبوديت نيست لذا به جاى آن، تضرع آمده است. نا گفته نماند

المی سخت به آنها رسد در آن حال خدای خود را به دعا می‌خوانند و به درگاه او با تضرع و اخلاص روی می‌کنند و پس از آنکه خدا به آنها رحمت خود را چشانید (و از آن

را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آنگاه دعا و تضرع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان بفرستيم. و هرکس که پس از فرا رسیدن علم [وحی‌]

قربانى را در آتشى مى‏انداختند و وقت ارتفاع دود آن، به درخت سجده مى‏كردند و تضرّع و ناله مى‏نمودند... اين بود عادت آنها در شهرها و چون وقت عيد شهر بزرگشان

آیات شامل این کلمه جئر (۳ بار) تضرّع. [مؤمنون:65] تضرّع و ناله نكنيد، شما از جانب ما يارى نمى‏شود. از ابن عباس نقل شده كه معنى آن استغاثه است. اين فعل

(( نزغ شيطان (( پناه بردن به خدا از شر شيطان امر به ذكر خداى تعالى با (( تضرع (( و (( خيفه (( و در صبح و شام قرب به خدا فقط به وسيله ياد و ذكر او حاصل

هستند. بحث روايتى (رواياتى درباره مراد از ((قلوبهم وجلة )) و معناى استكانت و تضرع و...) تفسیر آیات لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ