نتایج جستجو

مقامات انسان ۵; منافع انسان ۱ انگور: خالق انگور ۱ باغها: خالق باغها ۱ بذر: خالق بذر ۱ چهارپایان: استفاده از چهارپایان ۳; مالکیت بر چهارپایان ۳ حقوق: حق تصرف

ثمر رسیدن بذر است که آنان تنها نقش شخم زدن زمین و پاشیدن دانه ها را به عهده دارند; و نه بیشتر از آن. ۲ - نقش انسان تنها شخم زدن زمین و پاشیدن بذر در آن است;

زيان ديدن است. اگر كمى دقّت كنيم، زمين، بدن انسان را به خاك تبديل مى‌كند ولى بذر را به خاك تبديل نمى‌كند. دانه درون زمين دو حركت متضاد دارد، ساقه به سوى بالا

استفاده مى شود - و یا به «بذر» - که از مقام استفاده مى شود - باز مى گردد. استفهام در «ءأنتم...» انکارى است; یعنى، شما آن بذر را که کاشته اید، رشد نمى دهید

زيان ديدن است. اگر كمى دقّت كنيم، زمين، بدن انسان را به خاك تبديل مى‌كند ولى بذر را به خاك تبديل نمى‌كند. دانه درون زمين دو حركت متضاد دارد، ساقه به سوى بالا

به آن برسد، (و همه خاکها و بذرها را بشوید،) و آن را صاف (و خالی از خاک و بذر) رها کند. آنها از کاری که انجام داده‌اند، چیزی به دست نمی‌آورند؛ و خداوند،

تعبیر «شجرت الزقّوم» و ارتباط میان دو آیه، ممکن است کنایه از این باشد که این بذر گناه است که در آخرت «زقّوم» مى رویاند. جهنمیان: جهنمیان در قیامت ۲; نیازهاى

الْآخِرِینَ). امتهای دیگر زحمات این انبیاء بزرگ را که در پاسداری خط توحید، و آبیاری بذر ایمان منتهای تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد، و تا دنیا

(ابرها را) به حرکت در می‌آورند» (وَ الذَّارِیاتِ ذَرْواً). و گرد و غبارها و بذر گیاهان و نطفه‌های گلها را در روی زمین به هر سو می‌پراکنند. تفسیر آیات ۱ -

تاريخ مصرف ندارد و به مقطعى از زمان و مكانى خاص تعلق ندارد. نطفه در رحم و بذر در زمين، در هر زمان و مكان و براى همه واضح و روشن است. مخفى بودن زمان مرگ

بود. از سوی دیگر ابراهیم در واقع رسالت خود را در آن سر زمین انجام داده، و بذر ایمان و آگاهی را در آن سر زمین پاشیده بود. او باید از اینجا به سر زمین دیگری

بِكُمْ» 4- مرگ انسان و دفن او، گامى براى زنده شدن اوست، همان گونه كه دفن بذر گامى براى سبز شدن است. «ثُمَّ إِلى‌ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ» 5- همان خدايى كه

‌اينکه‌ دعوي‌ آيه ‌بعد‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد: (آیه 2)- در سومین دستور مسأله بذر افشانی توحید و تبعیت از وحی الهی را مطرح کرده، می‌گوید: «و از آنچه از سوی

‌شده‌ ‌که‌ فرمود 4» «‌من‌ زرع‌ العداوة حصد ‌ما بذر»« (كسي‌ ‌که‌ تخم‌ عداوت‌ بكارد همان‌ ‌را‌ درو كند) و حاصل‌ بذر عداوت‌ عبارت‌ ‌از‌ اموريست‌: 1‌-‌ عداوت‌ مردم‌،

خواستن‌ ‌او‌ ‌را‌ قانع‌ نميكند و ‌اگر‌ نيل‌ بآنها ‌را‌ طالب‌ ‌است‌ بايد دانه‌ و بذر ‌آنها‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ عالم‌ بكارد ‌تا‌ حاصل‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ عالم‌

بود و با «کعب بن اشرف» در این زمینه صحبت کرد، در این هنگام در میان یهودیان بذر توطئه‌ای پاشیده شد، و با یکدیگر گفتند: یک نفر پشت بام رود و سنگ عظیمی بر او

نمى‌شود و براى همه مردم در هر سن و شرايطى كه باشند قابل فهم است. تشبيه مال به بذر و تشبيه آثار انفاق به خوشه‌هاى متعدّد پر دانه. «كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ

و انتخاب احسن است. در آيه 20، انسان به كشاورز، عمل او به كشت، نيّت او به بذر و دنيا و آخرت، به مزرعه و محل برداشت تشبيه شده است. آخرت از دنيا مهم‌تر است

سؤال كرد: شخصى يك صد جريب زمين را بذر گندم يا غير آن از آنچه كشت مى‏شود افشانده است، سپس فردى از او تقاضا كرده كه نيم آن بذر كه افشانده و نيمى از مخارجى كه

دارد و آن اینکه کار خداوند، انبات و رویانیدن است یعنی همان گونه که در درون بذر گلها و گیاهان استعدادهایی نهفته است، در درون وجود آدمی و اعماق روح و فطرت