نَاضِرَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«نَاضِرَة» از مادّه «نضرة» به معناى شادابى خاصى است که بر اثر وفور نعمت و رفاه به انسان دست مى دهد که توأم با سرور و زیبایى و نورانیت است، یعنى رنگ رخساره آنها از وضع حالشان خبر مى دهد که چگونه غرق نعمت هاى الهى شده اند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نضر و نضارت به معنى طراوت و زيبايى است. راغب گويد: «اَلنَّضْرَةُ: اَلْحُسْنُ كَالنِضارَةِ» در مصباح نيز آن را زيبايى و نضير را زيبا گفته است در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده: «كَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّواضِرُ» چهره‏هاى زيبا، بدمنظر شدند. [قيامة:23-22]. چهره‏هايى در آن روز با طراوت و زيبااند و به نعمت خدا نگاه مى‏كنند. [مطفّفين:24]. در چهره‏هاى آنها طراوت نعمت را مشاهده مى‏كنى كه نعمت خوش منظرشان كرده است. [انسان:11]. خدا در ظاهرشان طراوت و زيبايى و در قلوبشان شادى قرار داده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...