فَعَقَرُوهَا
از الکتاب
«عَقَرُوها» از مادّه «عُقْر» (بر وزن ظلم) به معناى اصل و اساس و ریشه چیزى است و «عَقَرْتُ الْبَعِیْرَ» یعنى شتر را سر بریدم و نحر کردم، و چون کشتن شتر سبب مى شود که از اصل، وجودش برچیده شود، این ماده در این معنا به کار رفته است; گاهى به جاى نحر کردن، پى کردن شتر و یا دست و پاى آن را قطع نمودن، تفسیر کرده اند، که در واقع همه آنها به یک چیز باز مى گردد. و نتیجه اش یکى است (دقت کنید).
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَذَاب اللّه فَيَأْخُذَکُم لا بِسُوء فِي تَمَسّوهَا قَرِيب عَظِيم فَقَال يَوْم فَأَصْبَحُوا سُقْيَاهَا فَکَذّبُوه فَدَمْدَم نَادِمِين تَمَتّعُوا عَلَيْهِم فَأَخَذَهُم رَبّهُم الْعَذَاب ذٰلِک نَاقَة دَارِکُم بِذَنْبِهِم إِن ثَلاَثَة فَسَوّاهَا أَيّام رَسُول لَهُم يَخَاف لَآيَة وَعْد غَيْر
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
