فَرْجَهَا
از الکتاب
«فَرج» از نظر لغت در اصل، به معناى فاصله و شکاف مى باشد، و به عنوان کنایه در عضو تناسلى به کار رفته است، اما از آنجا که در فارسى به کنایى بودن آن توجّه نمى شود، گاهى این سؤال پیش مى آید: چگونه این لفظ که صریح در آن عضو خاص انسان است در قرآن آمده؟! در حالى که توجّه به کنایه بودن آن مشکل را حل مى کند. و به تعبیر روشن تر اگر بخواهیم معناى کنایى آن را در فارسى بیان کنیم، معادل جمله «أَحْصَنَتْ فَرْجَها» در فارسى این است: «دامان خود را پاک نگاه داشت» آیا این تعبیر در فارسى زننده است؟
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ أَحْصَنَت فَنَفَخْنَا الّتِي مِن رُوحِنَا فِيه فِيهَا عِمْرَان خَاشِعِين لَنَا ابْنَة کَانُوا مَرْيَم صَدّقَت الظّالِمِين جَعَلْنَاهَا رَهَبا الْقَوْم بِکَلِمَات رَبّهَا ابْنَهَا آيَة
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
