سَمَاء

آیات شامل این کلمه

«سَمَاء» در لغت، به معناى طرف بالا است، و این مفهوم جامعى است که مصداق هاى مختلفى دارد; لذا مى بینیم در قرآن در موارد گوناگونى به کار رفته است: 1 ـ گاهى به «جهت بالا» در قسمت مجاور زمین 2 ـ گاه به منطقه اى دورتر از سطح زمین (محل ابرها) 3 ـ گاه به «قشر متراکم هواى اطراف زمین» 4 ـ و گاهى به معناى «کرات بالا» آمده است. و طبق تعبیر اول در سوره «سجده»، «سماء» به معناى مقام قرب خدا است، و طبق تعبیر دوم «سماء» به معناى همین آسمان است (دقت کنید).

ریشه کلمه

• سمو (۴۹۳ بار)

کلمات نزدیک مکانی

وَ يَا فِي أَمْرَهَا أَقْلِعِي کُل مَاءَک زَيّنّا أَوْحَى غِيض الْمَاء السّمَاء ابْلَعِي الدّنْيَا يَوْمَيْن أَرْض بِمَصَابِيح قُضِي قِيل سَمَاوَات الْأَمْر حِفْظا سَبْع ذٰلِک اسْتَوَت فَقَضَاهُن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...