روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-صَدَقَةُ الْأَنْعَام

و روي عن رجل من ثقيف انه قال :

اِسْتَعْمَلَنِي‏ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع‏ عَلَى‏ بَانِقْيَا وَ سَوَادٍ مِنْ‏ سَوَادِ اَلْكُوفَةِ فَقَالَ لِي وَ اَلنَّاسُ حُضُورٌ اُنْظُرْ خَرَاجَكَ فَجِدَّ فِيهِ وَ لاَ تَتْرُكْ مِنْهُ دِرْهَماً فَإِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَتَوَجَّهَ إِلَى عَمَلِكَ فَمُرَّ بِي قَالَ فَأَتَيْتُهُ فَقَالَ لِي إِنَّ اَلَّذِي سَمِعْتَهُ مِنِّي خُدْعَةٌ إِيَّاكَ أَنْ تَضْرِبَ‏ مُسْلِماً أَوْ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً فِي دِرْهَمِ خَرَاجٍ أَوْ تَبِيعَ دَابَّةَ عَمَلٍ فِي دِرْهَمٍ فَإِنَّا أُمِرْنَا أَنْ نَأْخُذَ مِنْهُ اَلْعَفْوَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۴

و از مردى از طايفه ثقيف روايت شده است كه گفت: علىّ بن ابى طالب عليه السّلام مرا به حكومت «بانقيا» «۱» و بخشى از روستاهاى كوفه بگماشت، و در حضور جمع مردمان مرا گفت: در خراج خود بنگر، پس در باره آن بكوش، و درهمى از آن را وامگذار، و چون آهنگ سفر به محلّ مأموريّتت كردى بر من بگذر، گفت: پس به نزد او شدم، و او مرا گفت: آنچه از من شنيدى تدبيرى و بنا به مصلحتى بود، زنهار از آنكه مسلمانى يا يهوديى يا نصرانيى را در خصوص درهم خراجى‏ __________________________________________________

(۱) بانقيا چنان كه قاموس گفته قريه‏اى از قراء كوفه است.

مضروب سازى! يا چهارپاى وسيله كار كسى را براى دريافت درهمى بفروشى، زيرا كه ما مأمورشده‏ايم كه از ما زاد نيازمنديهايش (زكات) دريافت كنيم.