روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ أَفْرَدَ اَلْحَجَّ فَلَمَّا دَخَلَ‏ مَكَّةَ طَافَ‏ بِالْبَيْتِ‏ ثُمَّ أَتَى أَصْحَابَهُ وَ هُمْ يُقَصِّرُونَ فَقَصَّرَ مَعَهُمْ ثُمَّ ذَكَرَ بَعْدَ مَا قَصَّرَ أَنَّهُ مُفْرِدٌ لِلْحَجِّ فَقَالَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ إِذَا صَلَّى فَلْيُجَدِّدِ اَلتَّلْبِيَةَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۲

و معاوية بن عمّار در روايت از امام صادق عليه السّلام گفته است: از آن امام در باره مردى سؤال كردم كه حجّ افراد بجا آورد، پس چون بمكّه داخل شد گرد كعبه طواف كرد، و آنگاه نزد ياران خود رفت در حالى كه ايشان تقصير ميكردند، پس او نيز با ايشان تقصير كرد، و آنگاه بياد آورد كه او حجّ افراد بجا مى‏آورده است، پس امام فرمود: چيزى بر ذمّه او نيست، چون نماز را بجا آورد ميبايد لبّيك گفتن را تجديد كند.