روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع انه قال :

اَلْمَحْصُورُ غَيْرُ اَلْمَصْدُودِ وَ قَالَ اَلْمَحْصُورُ هُوَ اَلْمَرِيضُ وَ اَلْمَصْدُودُ هُوَ اَلَّذِي يَرُدُّهُ‏ اَلْمُشْرِكُونَ‏ كَمَا رَدُّوا رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ وَ أَصْحَابَهُ لَيْسَ مِنْ مَرَضٍ وَ اَلْمَصْدُودُ تَحِلُّ لَهُ اَلنِّسَاءُ وَ اَلْمَحْصُورُ لاَ تَحِلُّ لَهُ اَلنِّسَاءُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۱

معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه‏ فرمود: محصور غير از مصدود است، و فرمود: محصور شخص مريض است، و مصدود كسى است كه مشركين او را باز ميگردانند، همان گونه كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و اصحاب آن سرور را باز گرداندند، نه بعلّت مرضى؛ و مصدود مقاربت زنان برايش حلال است، و محصور مقاربت زنان برايش حلال نيست. و چون حجّ و عمره قران انجام دهد، و آنگاه محصور شود، هديى را با هدى خود ميفرستد، و تا زمانى كه هدى بمحلّش نرسد، او محلّ نميشود، پس چون بمحلّ رسيد محلّ مى‏شود، و بمنزل خود ميرود، و حجّ سال آينده را بر ذمّه دارد؛ و با زنان مقاربت نميكند، و چون هدى خود را همراه يارانش فرستاد ميبايد روز خاصّى را براى انجام قربانى با ايشان وعده بگذارد، پس چون آن روز موعود فرا رسد بتكليف خود وفا كرده است، پس اگر در باره وقت موعود اختلاف كنند، ان شاء اللَّه تعالى اين اختلاف زيانى به او وارد نميسازد.