روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۵۳

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن ابي عبد الله و محمد بن الحسن جميعا عن صالح بن ابي حماد عن ابي جعفر الكوفي عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ اَلدِّينَ دَوْلَتَيْنِ‏ دَوْلَةً لآِدَمَ ع‏ وَ دَوْلَةً لِإِبْلِيسَ‏ فَدَوْلَةُ آدَمَ‏ هِيَ دَوْلَةُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُعْبَدَ عَلاَنِيَةً أَظْهَرَ دَوْلَةَ آدَمَ‏ وَ إِذَا أَرَادَ اَللَّهُ أَنْ يُعْبَدَ سِرّاً كَانَتْ دَوْلَةُ إِبْلِيسَ‏ فَالْمُذِيعُ لِمَا أَرَادَ اَللَّهُ سَتْرَهُ مَارِقٌ مِنَ اَلدِّينِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۳۳

مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه حضرت فرمود: همانا خداى عز و جل براى دين (و ديندارى) دو دولت قرار داده يكى دولت آدم عليه السّلام و ديگرى دولت شيطان، و دولت آدم همان دولت خداى عز و جل ميباشد پس هر گاه خداى عز و جل اراده فرمايد كه بطور آشكارا پرستش شود دولت آدم عليه السّلام را پيروز گرداند، و هر گاه خدا بخواهد كه در پنهانى پرستش شود دوران دولت شيطان پيش آيد، و هر آن كس آشكار سازد آنچه را خدا پنهانى آن را خواسته از دين (مجلسى (ره) گويد: يعنى از كمال دين) بيرون رفته است. (يعنى در جاى تقيه وظيفه دينى همان تقيه است و خلاف تقيه عمل كردن موجب خروج از دين يا كمال آن گردد).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۰۳

امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايد: خداوند براى دين، دو دولت مقرّر ساخته: دولتى براى آدم و دولتى براى ابليس. دولت آدم، همان دولت خداوند عزّ و جلّ است، و چون خداوند اراده كند كه آشكارا پرستيده شود دولت آدم را به ظهور رساند، و هر گاه اراده كند پنهانى پرستيده شود نوبت دولت ابليس است. پس هر كه آن را آشكار سازد كه خداوند پنهان كردن آن را اراده فرموده از دين برون خواهد بود.