حُنَفَاء
از الکتاب
«حنفاء» جمع «حنیف» از مادّه «حنف» (بر وزن صدف) به معناى کسى است که از گمراهى و انحراف به استقامت و اعتدال تمایل پیدا کند و به تعبیر دیگر، بر صراط مستقیم گام بردارد; زیرا «حنف» (بر وزن صدف) به معناى تمایل است، و تمایل از هر گونه انحراف نتیجه اش قرار گرفتن بر صراط مستقیم است، و عرب تمام کسانى را که «حج» به جا مى آوردند یا «ختنه» مى کردند، «حنیف» مى نامید، اشاره به این که آنها بر آئین ابراهیم بوده اند، و «أحنف» به کسى گفته مى شود که پاى او کج باشد.
ریشه کلمه
- حنف (۱۲ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ الزّور الدّين لِلّه قَوْل يُقِيمُوا لَه غَيْر اجْتَنِبُوا مُخْلِصِين مُشْرِکِين الصّلاَة الْأَوْثَان بِه اللّه يُؤْتُوا لِيَعْبُدُوا مِن الزّکَاة إِلاّ مَن الرّجْس فَاجْتَنِبُوا يُشْرِک أُمِرُوا ذٰلِک بِاللّه مَا دِين فَکَأَنّمَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
