بِمَلْکِنَا
از الکتاب
«مَلْک» (بر وزن درک) و «مِلْک» (بر وزن پلک) هر دو به معناى مالک بودن چیزى است و منظور بنى اسرائیل این بوده که ما صاحب اختیار و مالک این کار نبودیم بلکه آن چنان تحت تأثیر واقع شدیم که دل و دین از کف ما ربوده شد.بعضى از مفسران این جمله را مربوط به اقلیتى از بنى اسرائیل دانسته اند که عبادت گوساله نکردند (مى گویند: ششصد هزار نفر از آنها گوساله پرست شدند، فقط دوازده هزار نفر بر توحید باقى ماندند) ولى تفسیرى که در آیه گفتیم صحیح تر به نظر مى رسد.
«مِلک» (بر وزن پِلک) همیشه دلیل بر حاکمیت و تصرف مالکانه نیست، و به این ترتیب: هر مُلکى، مِلک است، در حالى که هر مِلکى، مُلک نیست.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
مَوْعِدَک وَ لٰکِنّا مِن أَخْلَفْنَا مَا حُمّلْنَا قَالُوا مَوْعِدِي أَوْزَارا فَأَخْلَفْتُم زِينَة رَبّکُم الْقَوْم فَقَذَفْنَاهَا فَکَذٰلِک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
